te late Romantiek

Park Klarendal ligt ‘uphill’ in het noorden van de stad. Op ochtenden, van mijn hardlooproute, zie ik daar vaak Romantische schilderijen; vergezichten omkaderd door oude bomen met breed laaghangende takken, van opkomende zonnen, en of mistige heuvels in een verdampend perspectief, de skyline van de stad met in de verte de IJssel, Nijmegen en het Reichswald. Het is nauwelijks te fotograferen. Ook niet handig wanneer je wilt hardlopen.
Beneden in het park, tegenover wat ooit de Arnhemse Buitenschool was stond een oude schuur een garage(?), op een verloren lapje grond, in onbruik, vervallen, verscholen tussen bomen en struiken, overwoekerd; heel Romantisch. Die kon ik wél fotograferen, dacht ik, op een wandeling afgelopen zondag. Maar ik was te laat. Het onroerend goed was gesloopt. Jammer, fotograferen moet je nooit uitstellen. Zelfs dingen die al jaren en jaren bestaan verdwijnen zomaar. Maar wonderlijk was wel dat ik nu de ruimte zag die het in had genomen, de herkenning was verdwenen. Het zicht was nieuw, luchtig. Het was leeg, ook mooi.