Zaterdag herlas ik een artikel met als subtitel; Kun je als kunstenaar invloed uitoefenen op wereld buiten de kunst? Een artikel over de Britse kunstenaar Mark Wallinger door Hans den Hartog Jager ( NRC, donderdag 27 oktober 2011). Ja, denk ik dan. Of nee, de vraag is niet scherp genoeg gesteld. De vraag zou beter zijn; wát is de invloed van de kunstenaar ,van de kunst op de wereld buiten de kunst.
Allebei de vragen zijn niet eenvoudig te beantwoorden. In het artikel wordt gesteld dat Mark Wallinger juist de twijfel over invloed van kunst aan de orde stelt en de kunstenaar presenteert als een Don Quichot, een nar die gelijk heeft maar geen macht.
Later die middag bezocht ik de verkooptentoonstelling van de kleiclub. Dat is de geuzennaam van een los collectief van Arnhemse kunstenaars die wekelijks een middag of avond ‘kleien’ in de keramiekwerkplaats van Peter Krijnen. Ik kocht een vaas van Wilfried Nijhof. Daar hoefde ik niet over na te denken; het object van Wilfried slaat nergens op. Het is te grotesk om decoratief te noemen. Okay, het is een gebruiksvoorwerp, maar een vaas met een deksel? Het is in zekere zin absurd; een vleesgeworden banketbakkersdroom. En ja, kunnen dromen de wereld veranderen?