Kunstenaar/vriend Arno Arts bouwt al langer en vaker voor zomer-buiten-beelden tentoonstellingen een soort van mini-huisjes. Vaak zijn de huisjes voor minder dan één persoon; ze zijn ontoegankelijk, alleen om te beschouwen. En hoewel ze archetypisch zijn van vorm ondergraven ze dat archetype, ons ‘idee’ van het huis. Het worden modelhuisjes, levensgroot maar toch modellen. Niet echt maar kunst. Het kleine, verkleinde, heeft bijna altijd iets wat zich het best laat omschrijven met het Duitse harmlos – iets wat ongevaarlijk, onschadelijk, onbedorven en of onschuldig is. Misschien is dat het wat het zo innemend maakt.
En dan maakt Arno Arts ook nog eens bij wijze van schetsontwerp schaalmodellen van zijn minihuisjes. En zo vond vGtO op een rommelmarkt een modelhuisje dat was geborduurd. Het lijkt bijna door hem gemaakt in elk geval voor hem, voor zijn verjaardag.