familiefoto’s

Matrassen op straat, al meer dan 15 jaar fotografeer ik ze. In het begin was het plompe beeld van de bonte tijk op het trottoir dat me even opschudde. Maar in de tijd zijn de ‘ouderwetse’ patronen verdwenen en wordt er een nieuwe generatie gedumpt. Op de effen of zachte patronen zie je de slijtplekken en de vlekken beter. De tekening van het slapen, van het leven in of op bed. Door de manier waarop ze op straat zijn gekwakt, staand, schuin, gevouwen of gebogen lijken ze te bewegen en wordt de foto toch een foto van een gebeurtenis.
Voor Wijken-voor-Kunst (24 sept.), een kunstroute in de wijk Klarendal vroeg Lieke Starmans mij iets met de foto’s te doen, te laten zien in de huiskamer die zij wilde inrichten buiten bij de afvalcontainers waar vaak matrassen worden gedumpt. Zo ontstond het idee om een getekende wand te maken met een enorm wandmeubel. Zo’n kast waar heel vaak heel veel portetten van familie worden geplaatst. Op de wand zijn de matrasfoto’s nu de portretten van de familie.
En er was ook muziek, Nina van der Leest speelde gitaar en zong.